nýtt ár breyttar áherslur!

og þó , við erum ennþá jafnmiklir sauðir á nýju ári og því gömlu. Því verður seint neitað. Mér fannst tími til komin að einhver ritaði á þessa síðu og þar sem ég er lang minnsti sauðurinn í þessu fyrirtæki sem við vinnum hjá fannst mér það skylda mín að taka málin í mínar hendur. Mínar fallegu hendur. Það er mikill snjór úti ,þó ég segji sjálfur frá, og er ég ekki frá því að ég hafi stigið á lítinn albínóadverg á leiðinni heim úr vinnunni. Þeir sjást ekkert það vel á þessum árstíma blessuð greyin. Ég fann fyrir einhverju kremjast undir skósólanum mínum. Samkvæmt minni undraverði heyrn, fannst mér ég heyra lítinn böll bresta. Heyrði hann bresta og sá svo fyrir mér hvernig hann lægi æpandi undir skónum mínum eins og hrossabrestur. Við nánari athugun kom í ljós að það væri svo sannarlega lítill albínóa dvergur undir mér. Ég leit á líkið og sá gröftin springa útúr kryppunni á honum. Vissi ekki að dvergar gætu verið krypplingar, hvað þá með graftarkýli á henni, svo þessi sjón kætti öll skilningarvit mín.

Mér til mikillar mæðu hafði hálf kryppan fest undir skónum mínum enda var ég í skóm sérhönnuðum til að standa á öllum hindrunum, og lítill dvergur með kryppu hafði ekki roð í svo góða skó. Nú blasti við annað vandamál, hvernig á ég að þrífa undir skónum? Ég var ekki lengi að vippa mér yfir götuna og grípa næsta skúffukjaft sem ég sá. Sá litla útskeifa stelpu sem var að reyna selja mér límonaði fyrir tíkall. Þar sem ég átti ekki tíkall á mér ákvað ég að löðrunga hana. Eftir vænan löðrung tók ég eftir að hún var með svona svakalegan skúffukjaft, og geymdi reyndar allan sinn aur þar...og saur, greip hana og lét kjaftinn á henni vaða á skóna mína. Samblandan af graftarmauknum og svipnum á andlitinu á henni var fyndinn. Ég sýndi gestum og gangandi samblönduna og fékk nokkra "high five" eða spaðafimmur að laun. Ein kona kallaði meira segja á mig " djöfull ertu sjúk...." svo heyrði ég ekki restina en ég get rétt ýmindað mér að það endaði með " sjúklega geggjaður og æðislegur!! omg má ég sofa hjá þér". 

Svo vippaði ég mér bara beinustu leið heim og mjálmaði í um það bil hálftíma bara mér til yndisauka. Þetta er það eina merkilega sem hefur komið fyrir mig allaveganna á þessu ári.

kv.Gjemli Kristó 

Athugasemdir

[mojo-jojo, 18.1.2008 kl. 21:56]

jáhá, merkileg lesning verð ég að segja

[hugleiðing... (IP-tala skráð) 20.1.2008 kl. 09:47]

Þessi saga minnir mig eilítið á þegar ég bakkaði yfir dverg..

albínóadverg... 

það er nú vart í frásögu færandi nema ef vera skyldi fyrir gröftin sem spýttist út er hann kramdist undir dekkinu...gæti verið skyldmenni dvergsins sem þú steigst á?? 

Það ku vera mismikill gröftur í þeim eftir ættum..

albínóarnir eru víst vökvamestir... 

Þeir eru lúmskir þessir andskotar..